[25] Cień motyla

Autor: Marjaleena Lembcke
Tytuł: Der Schatten des Schmetterlings
Tytuł orginału: Klick mit Kick, total verliebt!
Przełożyła: Izabella Korsak
Rok i miejsce wydania: Warszawa 2001
Liczba stron: 128

Fragment książki:
"Ja nie potrzebuje narkotyków. Jeśli nie jem, czuję się lekka jak motyl. W greckich mitach dusza młodej dziewczyny unosi się na motylich skrzydłach. (...)
Bert pokazał teraz, jak mamy się ułożyć na podłodze: w pozycji na plecach, stopy wysoko podciągnięte, nogi opuszczone na boki, do ziemi. Ćwiczenie wydawało mi się jeszcze bardziej odstręczające niż poprzednie i dlatego trzymałam kolana mocno zwarte.
Nagle Bert stanął nade mną, pochylił się, położył dłonie na moich kolanach i rozerwał je, przyciskając mi nogi do ziemi. Odczułam to jak rozpłatanie nożem. Zasłoniłam rękami oczy, nie chcąc spojrzeć tam, gdzie, jak mi się wydawało, broczę gorącą krwią."

Kolejna książka o anoreksji, która mnie naprawdę uwiodła. A właściwie można się zastanawiać czy w tej książce to jest to anoreksja czy jeszcze nie. Tym razem jest to historia starszej dziewczyny.

Zamiast przygotowywać się do matury, 18 - letnia Katja znika ze szkoły i z domu. W szkole trzęsie się od domysłów: zaszła w ciążę i uciekła? Bierze prochy i zaszyła się w jakieś melinie? Przecież widziano Katję w towarzystwie niewiele starszego od niej narkomana. Okazuje się jednak, że problemem Katji nie są narkotyki, lecz chłopak i... anoreksja. Głód uczuciowy przerodził się u niej w chęć bycia "lżejszą niż motyl". Katja prawie nie je i dopiero wówczas czuje się dobrze. Po powrocie do domu staje się jasne, że o zdawaniu matury nie może być mowy, a ona sama, skrajnie wycieńczona, zgadza się poddać leczeniu zamkniętej klinice specjalistyczne. Terapia jest trudna i drastyczna. Jaki będzie finał leczenia, znajomości z Michaelem, układów w domu rodzinnym?

Jest to inna książka niż "W sidłach anoreksji". Ta opowiada o dziewczynie, która według mnie z miłości do kogoś kogo już nie ma po prostu przestała jeść. W dodatku zawsze była smutna i nikt jej nie darzył miłością, a raczej nikt jej tego nie okazywał. W związku z tym czuła się samotna i było jej wszystko jedno. Jak poznała Jana to dopiero wtedy zobaczyła co to miłość tyle tylko, że była nieodwzajemniona.

Jedna z książek, które polecam. Pomaga zrozumieć, dlaczego ktoś przestaje jeść i, że zależy to również od samej sytuacji w domu, a także w szkole. Tak jak w tej książce wystarczy brak pokazania miłości, a już się wszystkiego odechciewa.

Ocena: 10/10