Autor: Anna Rice
Tytuł: Opowieść o złodzieju ciał. Tom 1.Tytuł oryginału: The tale of the body thief
Przełożyła: Anna Martynow
Rok i miejsce wydania: Warszawa 1996
Wydawnictwo: Amber
Liczba stron: 288
"Co to, do licha, mogło znaczyć? Dokładnie wiedział, kim jestem. W to nie wątpiłem. Spotkanie w Wenecji i Hongkongu to nie zbieg okoliczności. Jego nagły strach, jeśli nie coś innego, widziałem wyraźnie. Musiałem się jednak uśmiechnąć nad jego wielką odwagą. Tylko pomyślcie, śledzić taką istotę jak ja."
"Diabeł to duch, któremu wolno kusić ludzi. Nie aprobuje ich ani całego eksperymentu."
"-Chcę pić krew i odbierać życie. O to przecież chodzi, czyż nie? Kradniesz im nie tylko krew, ale i życie. Nigdy nie ukradłem niczego tak cennego."
"Być może chciała pójść ze mną do łóżka. Ach, tak, istniała taka możliwość. Moje oczy podryfowały w kierunku dwóch zgrabnych wzniesień przebijających lekko przez jedwabną czerń sukni. Tak, chciałbym uprawiać z nią miłość, pomyślałem, jakże gładka jest skóra na jej szyi."
"Opowieść o złodzieju ciał. Tom 1.'' to kontynuacja książki "Wywiad z wampirem". Jednak jest kilka istotnych szczegółów, dzięki którym książki różnią się od siebie. W "Wywiad z wampirem" poznajemy historię oczami Louisa. Natomiast tutaj poznajemy historię Lestata po tym wszystkim co miało miejsce w poprzedniej książce.
Lestat jest samotny i zwiedza świat. Jednak czasami tak mu się nudzi, że wyjeżdża na pustynię Gobi, aby jego ciało stało się brązowe. Po prostu chce przetestować czy naprawdę jako wampir może zginąć z powodu słońca. Okazuje się, że nie może czyli eksperyment wyszedł pomyślnie. Pewnego dnia Lestat zauważa, że ktoś ciągle go śledzi i jak on jedzie do Paryża to ta osoba robi to samo. Okazuje się, że owa osoba daje mu różne opowiadania, które mają związek z zamianą ciał. I tak oto wampir spotyka złodzieja ciał, którym jest niejaki James, który był członkiem stowarzyszenia Talamaski, jednak go stamtąd wyrzucili. No i Lestat wciąga się w niezłe bagno jakim jest transakcja, a właściwie zamiana ciałami, gdyż James otrzymuje ciało wampira, a Lestat ciało człowieka. I tak wspólnie z Lestatem poznajemy jego odczucia jako istoty śmiertelnej, a także dowiadujemy się co najlepszego ten wampir zrobił, gdyż James nie dotrzymał tajemnicy i nie powrócił na ponowną odmianę.
Anna Rice stworzyła całkowicie interesującą i ciekawą kontynuację "Wywiadu z wampirem". W końcu kto by pomyślał, że wampir może znowu tak po prostu być człowiekiem? O takim czymś jeszcze nigdy nie słyszałam. I tym razem poznaliśmy jeszcze bardziej samego Lestata nie jak to miało miejsce wcześniej, że był zły i podły. Teraz możemy go poznać również od tej innej człowieczej strony.
Książka ma niesamowitą fabułę, w której z każdym rozdziałem odkrywamy kolejne perypetie Lestata między innymi z zakonnicą Gretchen czy walkę o własne życie w szpitalu. Jednak po mimo ciekawej fabuły książka nie urzekła mnie do samego końca, gdyż dużo rzeczy było zbyt nudnych przez co długo czytałam powieść i z zakończeniem jednego rozdziału nie chciało mi się zacząć kolejnego co doprowadziło do długiego czytania jednej powieści. Jednak jestem z siebie zadowolona, gdyż dotarłam do końca, a tam to nie nudnego nie było tylko same ciekawe rzeczy.
Co do bohaterów to jak na kontynuację powstało są Ci samo co ostatnio tzn. Lestat i Louis. Dodatkowo Lestat wspomina swoją matkę, a gdy jest człowiekiem to śni mu się Claudia - dziewczynka, którą razem z Louisem zamienili w wampira i umarła pod koniec pierwszej części w Paryżu. Tak więc powiązanie jest. Dodatkowo tutaj Lestat posiada przyjaciół ludzi co wcześniej było niemożliwe.
Jak dla mnie powinien ktoś nieco okroić książkę, aby nie była taka nudna. A poza tym polecam, bo perypetie Lestata w cieleniu człowieka są naprawdę komiczne i doprowadzają do łez.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz